همه چیز درباره امنیت اطلاعات ، امنیت شبکه ، هک و تست نفوذ قانونمند

سویچ شبکه چگونه کار میکند؟ در ابتدا باید به تفاوت بین سویچ و هاب پی ببرید ، در یک هاب در حقیقت هیچگونه عملی بر روی فریم ها که نام بسته های اطلاعاتی در لایه دوم از مدل OSI هستند انجام نمی شود ، این وسیله صرفا از یک پورت خود اطلاعات را دریافت می کند و آنها را تقویت و به تمامی پورت های خود ارسال می کند .

حتما شما هم دوره های شبکه را در موسسات مختلف آموزشی پشت سر گذاشته اید و یا اگر اینطور نیست در دروس دانشگاهی خود به مفاهیمی از قبیل Unicast و Multicast و Broadcast برخورد کرده اید.به عنوان کسی که در حوزه شبکه فعالیت می کند بسیار مهم است که شما تمامی این مفاهیم را به خوبی درک کنید. سر کلاس های درسی که بنده برگزار می کنم این نوع ارتباطات و این مفاهمی را به ارتباطات N به N تشبیه می کنم و برای درک بهتر عنوان مطلب را انواع ارتباطات N به N مطرح می کنم. بنابراین با همین درک اولیه به سراغ تعریف این مفاهیم می پردازیم :

یونیکست ( Unicast ) یا ارتباط یک به یک در شبکه

در ساختار ارتباطات N به N به Unicast در اصطلاح ارتباط یک به یک گفته

می شود. در این نوع ارتباطات یک کامپیوتر به عنوان فرستنده و گیرنده و کامپیوتر دیگر نیر به عنوان گیرنده فرستنده و گیرنده با همدیگر ارتباط برقرار می کنند و بسته های داده خود را رد و بدل می کنند.

برای مثال زمانیکه شما یک صفحه وب سایت را باز می کنید شما به یک آدرس IP که مربوط به وب سایت است اطلاعات را ارسال می کند و از آن اطلاعات را دریافت می کنید ، حتی دانلود کردن یک فایل از یک فایل سرور هم نوعی از ارتباطات یک به یک محسوب می شود. در خصوص مفاهیم Broadcast و unicast و ... در دوره آموزش نتورک پلاس بصورت مفصل صحبت شده است.

برای ساده تر شدن موضوع فرض کنید یک تلفن دارید و یک شماره تلفن ، شما این شماره را می گیرید و با شخص مورد نظر تماس برقرار می کنید. این ارتباط بین شما و شخص صاحب خط برقرار می شود و به آن یک به یک گفته می شود زیرا کسی غیر از شما دو نفر از محتویات تماس با خبر نیست. مثال تلفن بهترین مثال برای شناخت بهتر موضوع Unicast است.

مولتی کست ( Multicast) یا ارتباط یک به چند در شبکه

در ساختار ارتباطات N به N به Multicast در اصطلاح ارتباط یک به چند گفته می شود. در این نوع ارتباطات یک کامپیوتر ارتباط خود را بصورت همزمان با چندین کامپیوتر دیگر برقرار می کند و شروع به ارسال و دریافت داده می کند. در واقع زمانیکه صحبت از Multicast می شود منظور گروهی از کامپیوترهای مشخص هستند که یک کامپیوتر با آنها ارتباط برقرار کرده است.

در Multicast اطلاعات صرفا به گروه یا مجموعه ای منتقل می شود که در آن گروه قرار دارند و اطلاعات به همه کامپیوترهای شبکه منتقل نخواهد شد. دستگاه هایی که می خواهند اطلاعات مربوط به Multicast را دریافت کنند بایستی به عضویت این گروه Multicast در بیایند. اگر کمی با کلاس های آدرس IP آشنایی داشته باشید حتما توجه کرده اید که IPv4 Class D برای استفاده در موارد Multicasting مورد استفاده قرار می گیرد.

برای مثال شما در سرویس هایی مانند WDS شرکت مایکروسافت از این روش Multicasting برای نصب ویندوزها تحت شبکه استفاده می کنید.برای راحت تر شدن درک موضوع فرض کنید یک تلفن دارید که قابلیت کنفرانس شدن دارد ، شما ابتدا افرادی که می خواهید در این کنفرانس باشند را شماره گیری می کند و هر کس که در این کنفرانس قرار دارد صدای افراد دیگر را خواهد شنید و افرادی که نمی توانند صدا را دریافت کنند بایستی به عضویت این گروه کنفرانس در بیایند تا بتوانند صدا را دریافت کنند این بهترین مثال برای درک مفهوم Multicasting یا ارتباط یک به چند است.

عملکرد پل در دنياي کامپيوتر و دنياي واقعي، در هر دو، پلها دو يا چند بخش منفک و مجزا را به هم ملحق ميکنند تا فاصلهها از ميان برداشته شود. اگر شبکههاي محلي را به جزاير کوچک و مستقل تشبيه کنيم پلها اين جزاير را به هم پيوند ميزنند تا ساکنين آن به هم دسترسي داشته باشند.

بسياري از سازمانها داراي LANهاي متعددي هستند و تمايل دارند انها را به هم متصل کنند. شبکههاي محلي (LAN) را ميتوان از طريق دستگاه هايي که در لايه پيوند داده عمل ميکنند و پل (Bridge) ناميده ميشوند به هم متصل نمود.

پلها براي مسيريابي و هدايت دادهها، ادرسهاي "لايه پيوند دادهها" را بررسي ميکنند. از انجايي که قرار نيست محتواي فيلد داده از فريمهايي که بايد هدايت شوند، پردازش گردد لذا اين فريمها ميتوانند بستههاي IPv4 (که اکنون در اينترنت به کار ميرود)، IPv6 (که در اينده در اينترنت به کار گرفته خواهد شد)، بستههاي Apple Talk، ATM، OSI، يا هر نوع بسته ديگر را در خود حمل کنند.

بر خلاف پل، "مسيريابها" ادرس درون بستهها را بررسي کرده و بر اين اساس، انها را هدايت (مسيريابي) ميکنند. اگر بخواهيم در تعبيري عاميانه و نادقيق مسيرياب را با پل در دنياي واقعي مقايسه کنيم پل جزاير منفک را مستقيما به هم متصل ميکند در حالي که مسيرياب به مثابه قايق، مسافران خود را پس از سوار کردن از يک طرف به طرف ديگر منتقل ميکنند.

طبعا پل سرعت تردد مسافران را بالاتر خواهد برد ولي قايق هميشه و در هر نقطه از جزيره در دسترس است و قدرت مانور مسافر را بالا خواهد برد!!قبل از پرداختن به تکنولوژي پل، بررسي شرايطي که در ان، استفاده از پلها سودمند است، اهميت دارد. چه دلايلي باعث مي شود يک سازمان واحد، داراي چندين LAN پراکنده باشد؟

اول از آن که: بسياري از دانشگاهها و بخشهاي مختلف شرکتها، LAN مختص به خود را دارند تا بتوانند کامپيوترهاي شخصي، ايستگاههاي کاري و سرويس دهندههاي خاص خود را به هم متصل کنند. از انجايي که بخشهاي مختلف يک موسسه، اهداف متفاوتي را دنبال ميکنند لذا در هر بخش، فارغ از ان که ديگر بخشها چه ميکنند، LAN متفاوتي پياده ميشود.

دير يا زود نياز ميشود، که اين LANها با يکديگر تعامل و ارتباط داشته باشند. در اين مثال، پيدايش LANهاي متعدد ناشي از اختيار و ازادي مالکان ان بوده است. دوم آن که: ممکن است سازمانها به صورت جغرافيايي در ساختمانهايي با فاصله قابل توجه، پراکنده باشند. شايد داشتن چندين LAN مجزا در هر ساختمان و وصل انها از طريق "پلها" و لينکهاي پرسرعت ارزانتر از کشيدن يک کابل واحد بين تمام سايتها تمام شود. سوم ان که: گاهي براي تنظيک بار و تعديل ترافيک، لازم است که يک LAN منطقي و واحد به چندين LAN کوچکتر تقسيم شود.

به عنوان مثال: در بسياري از دانشگاهها هزاران ايستگاه کاري در اختيار دانشجويان و هيئت علمي قرار گرفته است. عموما فايلها در ماشين هاي سرويس دهنده فايل نگه داري ميشوند و حسب تقاضاي کاربران بر روي ماشينشان منتقل و بارگذاري ميشود. مقياس بسيار بزرگ اين سيستم مانع از ان ميشود که بتوان تمام ايستگاه کاري را در يک شبکه محلي واحد قرار داد چرا که پهناي باند مورد نياز بسيار بالا خواهد بود. در عوض، از چندين LAN که توسط "پل" به هم متصل شده، استفاده ميشود. هر شبکه LAN گروهي از ايستگاهها و سرويس دهنده فايل خاص خود را در بر ميگيرد که بدين ترتيب بيشتر ترافيک در حوزه يک LAN واحد محدود ميشود و بار زيادي به ستون فقرات شبکه اضافه نخواهد شد.

چهارم آن که: در برخي از شرايط اگر چه يک شبکه محلي واحد از نظر حجم بار کفايت ميکنند وليکن فاصله فيزيکي بين ماشينهاي دور، بسيار زياد است. تنها راه حل آن است که LAN به چند بخش تقسيم شده و بين انها پل نصب گردد. با استفاده از پل، ميتوان فاصله فيزيکي کل شبکه را افزايش داد. پنجم آن که: مسئله قابليت اعتماد است; بر روي يک LAN واحد، يک گره خراب که دنبالهاي پيوسته از خروجي اشغال توليد ميکند قادر است کل شبکه را فلج نمايد.

پلها را ميتوان در نقاط حساس قرار داد تا يک گره خراب و مغشوش نتواند کل سيستم را مختل کند. بر خلاف يک تکرار کننده (Repeater) که ورودي خود را بي قيد و شرط باز توليد مينمايد يک پل را ميتوان به نحوي برنامه ريزي کرد تا در خصوص انچه که هدايت ميکند يا هدايت نميکند تصميم اگاهانه بگيرد.

ششم آن که: پل ها ميتوانند به امنيت اطلاعات در يک سازمان کمک نمايند. بيشتر کارتهاي واسط شبکههاي LAN داراي حالتي به نام حالت بي قيد (Promiscuous mode) هستند که در چنين حالتي تمام فريمهاي جاري بر روي شبکه تحويل گرفته ميشود، نه فريمهايي که دقيقا به ادرس او ارسال شدهاند.

با قرار دادن پلها در نقاط مختلف و اطمينان از عدم هدايت اطلاعات حساس به بخشهاي نامطمئن، مسئول سيستم ميتواند بخشهايي از شبکه را از ديگر بخشها جدا کرده تا ترافيک انها به خارج راه پيدا نکرده و در اختيار افراد نامطمئن قرار نگيرد. شکل 1-2 شمايي از وصل چند شبکه محلي مستقل توسط پل را به همراه نمادهاي مربوطه نشان ميدهد. (اکثرا در بسياري از مقالات پل را با يک شش ضلعي مشخص ميکنند.) :نکته: يک سوييچ ميتواند در نقش يک پل ايفاي نقش کند.

پس از بررسي انکه چرا به پلها نياز است اجازه بدهيد به اين سوال بپردازيم که عملکرد انها چگونه است؟ هدف ارماني ان است که پلها کاملا نامرئي (شفاف-Transparent) باشند، بدين معنا که بتوان ماشيني را از بخش از شبکه به بخش ديگر منتقل کرد بدون انکه به هيچگونه تغييري در سخت افزار، نرم افزار يا جداول پيکربندي نياز باشد. همچنين بايد اين امکان وجود داشته باشد که تمام ماشينهاي يک بخش از شبکه بتواند فارغ از انکه نوع LAN انها چيست با ماشينهاي بخش ديگر، مبادله اطلاعات داشته باشد. اين هدف گاهي براورده ميشود وليکن نه هميشه!

شايد در ساده ترين سناريو بتوان عملکرد پل را بدين روال دانست: ماشين A در يک شبکه محلي، بستهاي را براي ارسال به ماشين ميزبان B در شبکه ديگر که از طريق پل به هم متصل شدهاند، اماده کرده دانست. اين بسته از زير لايه MAC عبور کرده و سرايند MAC به ابتداي ان افزوده ميشود. اين واحد داده، بر روي کانال منتقل، و توسط پل دريافت ميشود; پس از رسيدن فريم به پل، کار دريافت ان از لايه فيزيکي شروع و دادهها به سمت زير لايه بالا هدايت ميشود.

پس از انکه فريم دريافتي در لايه 2 پردازش شد و ادرسهاي MAC بررسي شدند، پل مشخص مي کند که فريم را بايد بر روي کدامين خروجي خود منتقل کند. در نهايت فريم جديدي ساخته شده و بر روي شبکه محلي مقصد منتقل ميشود. دقت کنيد که يک پل که K شبکه مختلف را به هم متصل ميکند داراي K زير لايه MAC و تعداد k لايه فيزيکي و کانال ارتباطي است. تا اينجا به نظر ميرسد که انتقال فريم از يک LAN به LAN ديگر ساده است اما واقعيت اين چنين نيست.

شايد با بررسي سناريوي فوق به اين نتيجه برسيد که کاري که پل انجام ميدهد با کاري که يک سوييچ انجام ميدهد يکي است و چيزي به معلومات شما اضافه نشده است. فقط نام جديد پل بر روي همان سوييچي گذاشته شده که عملکرد ان را مشاهده کرديد! هم درست انديشيده ايد و هم در اشتباهيد! اگر پل را ابزاري فرض کردهايد که قرار است دو شبکه اترنت را بهم پيوند بزند حق با شماست و پل هيچ تفاتي با سوييچ ندارد.

ولي در يک تعريف وسيعتر بايد پل را ابزاري در نظر بگيريد که قرار است دو شبکه ناهمگون (مثل اترنت و بيسيم يا اترنت و حلقه) را به هم پيوند بزند و فريم پس از ورود به پل و قبل از انتقال به شبکه مقصد بايد تغيير ماهيت بدهد و سرايند MAC ان بکل عوض شود. چنين کاري از سوييچ بر نميايد. عموما تمام پورتهاي يک سوييچ لايه 2 (مثل سوييچ اترنت) از يک نوعند و فريمها در خلال انتقال از سوييچ هيچ تغييري نميکنند.

ناهمگوني شبکهها و شرايط ذاتي حاکم بر هر شبکه (مثل شرايط حاکم بر محيط بي سيم يا باسيم) مشکلات عديدهاي را ايجاد خواهد کرد که پل بايد از عهده ان برايد. بنابراين از اين به بعد سوييچهاي اترنت را پلهايي بدانيد که صرفا شبکههاي از نوع اترنت را بهم پيوند ميزند. پل يک سوييچ لايه 2 هست ولي از يک سوييچ اترنت برتر و پيچيدهتر است. اگر به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه کارکرد بریج در شبکه هستید ، پیشنهاد می کنم حتما سری به دوره آموزش نتورک پلاس و تفاوت هاب و سویچ بیندازید تا به خوبی این مفهوم را درک کنید.

روتر یا مسیریاب چیست؟ Router چگونه کار می کند؟ Router یکی از دیوایس های مورد استفاده در شبکه می باشد که در لایه ی سوم OSI (لایه Network) کار می کند. Router بین شبکه های مختلف مسیر یابی می کند و دقیقا به همین دلیل باید حداقل دو عدد اینترفیس داشته باشد که Net ID های آنها حداقل یک بیت با هم فرق داشته باشند.برای یادگیری بهتر مفاهیم روتینگ و تجهیزات روتر و ... می توانید به قسمت معرفی تجهیزات شبکه در دوره آموزش نتورک پلاس مراجعه کنید.

شرکت های زیادی هستند که تجهیزات شبکه مانند Router و دیگر دیوایس های مورد استفاده را تولید می کنند به این سبب Router ها نیز برند ها و مدل های مختلفی دارند اما همانطور که همه می دانیم بهترین شرکت تولید کننده تجهیزات شبکه، شرکت Cisco است که نه تنها تجهیزات بلکه صادر کننده علم شبکه به دنیا نیز می باشد.Routing علمی است که Cisco به دنیا معرفی کرد و کاریست که روتر ها برایمان انجام می دهند. به طور کلی Routing به معنی ارسال بسته از مبدا به مقصد بر اساس پرتکل ها ،آدرس لایه سومی (IP) و Routing Table یک روتر می باشد.

نحوه کار کرد یک روتر یا مسیریاب

هنگامی که یک روتر را خریداری و برای اولین بار روشن می کنید به صورت پیش فرض کاری انجام نمی دهد یعنی نیاز است که همه کار ها و دستورات به آن داده شود.پس ابتدا اینترفیس های روتر را روشن کرده و بر اساس تشخیص مهندس شبکه، IP های مورد نظر به اینترفیس ها داده و Routing Protocol مناسب بروی آن router راه اندازی می شود. حال زمانی را در نظر بگیرید که بسته ای به روتر می رسد ، در این حالت ابتدا روتر به Routing Table خود نگاه می کند چنانچه Route و یا مسیری برای آن مقصد مورد نظر داشته باشد ، بسته را route می کند و اگر مسیری در Routing table نداشته باشد ، default gateway را بررسی میکند. در صورتی که set شده باشد ، بسته به آن سمت هدایت می شود در غیر این صورت بسته drop خواهد شد.

• نکته : عملیات Routing تنها توسط روتر انجام نمی شود بلکه switch هایی نیز وجود دارند که این کار را انجام می دهند ودر اصطلاح به آنها MLS که مخفف شده ی عبارت Multi Layer Switch است، گفته می شود. MLS ها قابلیت کار کرد در لایه های دوم و سوم OSI و همچنین دید نسبت به لایه چهارم را دارند.

اکسس پوینت یا AP چیست؟ Access Point یا Wireless Access Point که به فارسی به معنی نقطه دسترسی می باشد در واقع اسمی است که ما بر روی یکی از تجهیزاتی گذاشته ایم که در شبکه های بیسیم یا وایرلس مورد استفاده قرار می گیرد. این تجهیزات که یه صورت اختصاری به آنها AP یا WAP هم گفته می شود در شبکه های کامپیوتری به تجهیزاتی گفته می شود که عملکردی شبیه به سویچ شبکه های کابلی در شبکه های بیسیم دارند ، بدین معنی که این امکان را فراهم می کنند که از طریق آنها شما بتوانید چندین سیستم کامپیوتری را از طریق شبکه های بیسیم به همدیگر متصل کنید.

به شبکه های محلی که با استفاده از Access Point ها به هم متصل می شوند به جای اینکه LAN بگوییم Wireless LAN یا WLAN هم می گوییم. Access Point ها را معمولا به شکل AP نمایش می دهند ، این دستگاه ها یک عملکرد مرکزی دارند ، تمامی سیگنال های رادیویی را دریافت و ارسال می کنند که در اکثر مواردی که در شبکه های کامپیوتری می باشد سیگنال های Wi-Fi نیز شامل می شود. معمولا از AP ها در شبکه های کوچک و یا شبکه های عمومی اینترنتی برای ایجاد Hot Spot استفاده می شود.

احتمالا شما نیز در خانه خود از این AP ها دارید ، دستگاهی که شما به عنوان مودم ADSL می شناسید که در کنار آن یک آنتن نیز قرار دارد در واقع یک AP است که در لفظ فنی به آن Wireless Router گفته می شود. AP هایی که در دفاتر شرکت های کوچک و خانه ها استفاده می شوند معمولا بسیار کوچک هستند و براحتی بر روی چیپ یک کارت شبکه یا رادیو قابل پیاده سازی هستند ، حتی مودم های وایمکسی که شما دارید نیز همان AP های خانگی هستند.

تجهیزاتی که بصورت ویژه برای کار سرویس دهی وایرلس استفاده می شوند از دستگاه مرکزی AP استفاده می کنند و توپولوژی مورد استفاده در آنها در اصطلاح فنی Infrastructure می باشد. در توپولوژی Ad-Hoc تعداد کلاینت هایی که همزمان می توانند به AP شما متصل شوند بسیار محدود است اما در توپولوژی Infrastructure این تعداد بسیار متناسب با نیاز سازمان شما خواهد بود. در دوره آموزش نتورک پلاس و در قسمت بررسی شبکه های بیسیم یا وایرلس به خوبی در خصوص اکسس پوینت ، تکنولوژی ها و کاربرهایشان توضیح می دهیم.

در توپولوژی Infrastructure در واقع AP شما به عنوان یک پل یا Bridge برای متصل کردن شبکه های بیسیم شما به شبکه کابلی مورد استفاده قرار می گیرد و وظیفه تبدیل سیگنال را نیز بر عهده دارد. AP های قدیمی بین 10 تا 20 کامپیوتر را می توانستند بصورت همزمان پشتیبانی کنند اما امروزه با توجه به گشترش روز افزون تکنولوژی های AP ها می توانند به تنهایی تا 255 عدد کامپیوتر را به هم متصل کنند.

تفاوت Switch لایه 2 و Switch لایه 3 در چیست؟ سویچ شبکه وسیله ای است که کامپیوترها یا بهتر بگوییم کاربران شبکه را در لایه دوم از مدل OSI که لایه پیوند داده یا Data Link نیز نامده می شود به همدیگر متصل می کند . سویچ ها در واقع جایگرین هوشمندی برای هاب ها در شبکه محسوب می شوند که امکان برقراری ارتباطات با سرعت بالا در شبکه را ایجاد می کنند. در لایه دوم از مدل OSI سویچ با استفاده از ساختار ( MAC ( Media Access Control کار می کنند ، این قابلیت به سویچ کمک میکند که همانن یک پل ( Bridge ) چند پورته ( Multiport ) عمل کند .

در واقع سویچ بصورت Full Duplex کار میکند و بعضا در برخی اوقات به آن Full Duplex Hub هم گقته می شود . سویچ ها این قابلیت را دارند که بصورت خودکار آدرس سخت افزاری یا MAC سیستم هایی را که به پورت هایش متصل شده اند را جمع آوری کنند و متوجه بشوند که چه آدرس در کدامیک از پورت های آن قرار گرفته است . سویچ اینکار را با استفاده از دریافت فریم ها از پورت های خود که توسط کامپیوترهای متصل شده به پورت ها ارسال می شود جمع آوری و ثبت می کند . برای مثال اگر پورت Fa 0//1 سویچ فریمی دریافت کند که مربوط به آدرس aaaa.aaaa.aaaa باشد ، سویچ متوجه می شود که این آدرس از پورت Fa 0//1 سویچ وارد شده است ، در ادامه اگر فریمی به سویچ وارد شود که آدرس مقصد آن aaaa.aaaa.aaaa باشد ، سویچ آن را به پورت Fa 0//1 ارسال خواهد کرد.

سویج لایه دو یا Layer 2 Switch

در داخل سویچ ها ما برای اینکه بتوانیم Broadcast Domain های بیشتری داشته باشیم از VLAN ها استفاده می کنیم و با استفاده از این قابلیت پورت های مختلف سویچ را در Subnet های مختلف قرار می دهیم . سویچ های از قابلیت VLAN برای کنترل کردن Broadcast ها ، Multicast ها و unicast ها در لایه دوم استفاده می کند. ترافیک هایی مثل HTTP ، FTP ، SNMP براحتی می تواند توسط سویچ های لایه دو مدیریت شوند .

زمانی که در مورد امنیت شبکه صحبت می کنیم سویج های لایه دو قابلیتی ساده اما قوی به نام Port Security را به ما ارائه می دهند. در سطح لایه دو ، تکنیک هایی مانند Spanning Tree ضمن اینکه قابلیت Redundancy مسیرها را برای شبکه ما ایجاد می کنند ، باعث جلوگیری از بروز Loop در شبکه نیز می شوند . در طراحی شبکه سویچ های لایه دو معمولا در سطح لایه دسترسی یا Access قرار می گیرند . در مسیریابی بین VLAN ها یا Inter VLAN Routing سویچ های لایه دو نمی توانند کاری انجام بدهند و بایستی فرآیند مسیریابی را یا به یک مسیریاب و یا به یک سویچ لایه سه که بتواند قابلیت های لایه سوم را در اختیار ما قرار دهد بسپاریم .

سویچ لایه سه یا Layer 3 switch

برای چیره شدن بر مشکلاتی مانند ازدیاد Broadcast ها و مدیریت لینک های بیشتر ، شرکت سیسکو سویچ های مدل کاتالیست 3550، 3560 ، 3750 ، 45000 و 6500 را معرفی کرد . این سویج های این قابلیت را دارا هستند که می توانند ارسال بسته ها را با قابلیت های سخت افزاری یک مسیریاب انجام دهند . سویچ های لایه سوم علاوه بر اینکه قابلیت های سویچ های لایه دوم را نیز دارا هستند در همان دستگاه سخت افزاری قابلیت های مسیریابی را نیز تعبیه کرده اند ، با اینکار هزینه های یک سازمان بسیار پایین می آید زیرا نیازی به خرید مسیریاب های اضافی برای استفاده از قابلیت های VLAN نخواهند داشت .

پروتکل های مسیریابی مانند EIGRP و در برخی اوقات OSPF می توانند با استفاده از تعریف شدن یکی از پورت های سویچ به عنوان پورت مسیریابی مورد استفاده قرار بگیرند . برای اینکار ابتدا بایستی قابلیت های فعالیت پورت مورد نظر را با استفاده از دستور no switchport غیرفعال کنیم . سویچ های لایه سوم در طراحی های شبکه ای معمولا در سطح توزیع ( Distribute ) و یا هسته ( Core ) مورد استفاده قرار می گیرند . در برخی اوقات به این نوع سویچ های Router Switch نیز گفته می شود.

وجود ضعف در بسیاری از قابلیت های پروتکل BGP و بسیاری دیگر از امکانات اساسی دیگر که در مسیریاب ها وجود دارند باعث می شود که هنوز این سویچ ها نتوانند کارایی مانند کارایی های یک مسیریاب کامل را داشته باشند . بدون شک اگر چنین قابلیت هایی در این نوع سویچ ها تعبیه شود وجود یک مسیریاب سخت افزاری بصورت جداگانه تبدیل به یک داستان قدیمی برای کودکان ما خواهد شود . وقتی در خصوص هزینه های و مقایسه آنها صحبت می کنیم مطمئن باشد که کم هزینه ترین دستگاه در این مورد سویچ های لایه دو هستند ، اما ما بایستی در طراحی شبکه خود هر دو نوع سویچ را ، هم لایه دوم و هم لایه سوم را در نظر داشته باشیم .

اگر شرکتی یا سازمانی در آینده قصد توسعه و بزرگتر شدن دارد قطعا بایستی در طراحی های خود سویچ های لایه سوم را ببینیم . علاوه بر این قابلیت های سویچ های لایه سوم ضمن اینکه قدرت پشتیبانی از حجم زیادی از ترافیک را دارند ، نسبت به سویچ های لایه دوم هوشمند تر نیز هستند و همین موضوع باعث می شود که در بیشتر سازمان ها و شرکت های بسیار بزرگ از این نوع سویچ های استفاده شود ، حال آنکه شرکت های کوچک معمولا از سویچ های لایه دوم استفاده می کنند .تمام مباحث شبکه و مفاهیم بسیار حرفه ایی و دقیق را در دوره آموزش شبکه بهتر یادبگیرید.

هاب و سویچ دو نوع از تجهیزاتی هستند که در شبکه برای متصل کردن کامپیوترها به هم استفاده می شوند و بیشتر کاربرد آنها در شبکه های LAN است. مهمترین تفاوتی که بین هاب و سویچ لایه دو وجود دارد در پیچیدگی طراحی داخلی این دستگاه ها است. هاب یک دستگاه فوق العاده ساده است که هیچگونه قدرت پردازشی و تحلیلی در خود ندارد و تنها کاری که انجام می دهد این است که بسته های اطلاعاتی را در شبکه دریافت و برای تمامی پورت های خود ارسال می کند. در قسمت هفتم از دوره آموزش نتورک پلاس دقیقا تفاوت بین سویچ و هاب و چگونگی به وجود آمدن و جایگزین شدن سویچ صحبت شده است.

هاب به هیچ عنوان محتوای بسته های اطلاعاتی که در خود رد و بدل می شوند را واکاوی نمی کند و تقریبا هر چیزی که به آن وارد می شود از آن بدون هیچگونه تغییری خارج می شود. از طرفی دیگر سویچ لایه دو یک دستگاه هوشمند تر است که کمی قدرت پردازشی دارد و از محتویات بسته های اطلاعاتی نیز تا حدودی خبر دارد ، سویچ لایه دو آدرس های مبدا و مقصدی که در بسته اطلاعاتی وجود دارند را می خواند و می داند که یک بسته اطلاعاتی باید به کدام مقصد ارسال شود و از کدام مبدا به سویچ لایه دو وارد شده است. سویچ لایه دو اطلاعات مربوط به مبدا و مقصد موجود در بسته های اطلاعاتی را در خود نگه داشته و بر اساس آنها تعیین می کند که یک بسته اطلاعاتی باید به کدام سمت ارسال شود.

هاب به دانستن محتویات موجود در بسته های اطلاعات نیازی ندارد زیرا به محض دریافت کردن یک بسته اطلاعاتی از روی یکی از پورت های خود کل بسته اطلاعات را در تمامی پورت های خودش ارسال می کند ، به نوعی هاب تمامی اطلاعاتی که دریافت می کند را درون همه پورت هایش Broadcast می کند ، البته به این نکته توجه کنید که هاب روش کاری شبیه به سیستم Broadcasting یا ارتباط یک به همه دارد و ما برای مثال از کلمه Broadcasting استفاده کردیم زیرا ساختار بسته اطلاعاتی Broadcast به تنهایی متفاوت است.

تشخیص اینکه یک بسته اطلاعاتی مربوط به یک مبدا یا یک مقصد خاص است بر عهده کامپیوترهایی است که به هاب متصل شده اند ، اگر آدرس مقصدی که در بسته اطلاعاتی تعریف شده بود مربوط به کامپیوتر مربوطه بود ، بسته اطلاعاتی دریافت و در غیر اینصورت بسته اطلاعاتی Drop یا از بین می رود. در سویج لایه دو هم چنین چیزی به وجود می آید اما نه در همه شرایط ، بلکه صرفا زمانیکه مقصد بسته اطلاعاتی مشخص نباشد ، بسته اطلاعاتی به همه پورت ها ارسال خواهد شد. زمانیکه در سویچ لایه دو ، یک بسته اطلاعاتی به مقصد مورد نظر می رسد یک پاسخ به سویچ لایه دو داده می شود که از طریق آن سویچ قادر خواهد بود اطلاعات مقصد را از داخل بسته اطلاعاتی خارج و در خود ذخیره کند ، این عمل باعث می شود که سویچ لایه دو Flood نکند و ترافیک زیاد در شبکه ایجاد نکند.

همانطور که گفتیم مکانیزم کاری هاب به شکل Flooding یا ارسال بسته به همه پورت ها است ، اینکار باعث کاهش شدید کارایی شبکه و کند شدن ارتباطات شبکه می شود زیرا یک کلاینت زمانیکه در حال انتقال اطلاعات است تمامی پهنای باند موجود در هاب را به خودش اختصاص می دهد و به همین دلیل است که دیگران قادر به ارسال اطلاعات در این حین نمی باشند. در واقع هاب پهنای باند را بصورت اشتراکی به کلاینت ها ارائه می دهد و تا زمانیکه کار انتقال داده برای یکی از کلاینت ها تمام نشود کلاینت دوم قادر به ارسال اطلاعات به درستی نخواهد بود.

این مکانیزم کاری هاب شبیه به تریبون سخنرانی است ، تا زمانیکه سخنرانی شخصی که در حال سخنرانی است تمام نشده است نفر دوم قادر به ایراد سخنرانی نخواهد بود. اما سویچ لایه دو دارای قابلیتی به نام Micro Segmentation است که این امکان را به سویچ می دهد که با توجه به اینکه پورت مبدا و پورت مقصد را می شناسد ترافیک را صرفا به پورت مقصد ارسال کند و ترافیکی برای سایر پورت های شبکه ایجاد نکند ، در واقع زمانیکه یک نفر در سویچ لایه دو در حال انتقال اطلاعات باشد نفر دوم برای مسیرهای دیگر هیچ مشکلی برای انتقال اطلاعات نخواهد داشت زیرا مسیرهای رد و بدل شدن اطلاعات کاملا مشخص و از قبل تعیین شده هستند.

به نوعی می توانیم بگوییم که سویچ لایه دو امکان استفاده اختصاصی به هر کدام از کلاینت ها از پهنای باند سویچ را می دهد زیرا مسیرها کاملا مشخص هستند. این مکانیزم کاری را می توانیم با مکانیزم کاری تلفن های سلولی مقایسه کنیم ، جاییکه شما همزمان می توانید به همراه سایر افراد از شبکه تلفن همراه استفاده کنید و این در حالی است که همه افراد دیگر بر روی این بستر همزمان در حال مکالمه هستند و هیچگونه خللی در کار مکالمه شما وارد نخواهد شد.

به عنوان یک شبکه کار یا دانشجوی کامپیوتر باید لایه های OSI یا مدل هفت لایه ای شبکه را به خوبی بشناسید. در سال های اولیه وجود و استفاده از شبکه، ارسال و دریافت دیتا در شبکه سختی های خاص خود را داشت؛ بخاطر آن که شرکت های بزرگی مثل IBM، Honeywell و Digital Equipment هرکدام استانداردهای خاص خود را برای اتصال و ارتباط کامپیوترها داشتند. شناخت لایه های شبکه در قالب مدل مرجع OSI و مدل 4 لایه ای TCP/IP یکی از مواردی است که شما حتما در دوره آموزش نتورک پلاس به خوبی آموزش می بینید.

این موضوع باعث میشد که فقط اپلیکیشن هایی که بر روی تجهیزات یکسانی از یک شرکت خاص وجود دارند، میتوانند با یکدیگر ارتباط داشت باشند. به همین علت سازنده ها، کاربران و استانداردها نیاز داشتند تا بر ایجاد و اجرای یک ساختار استاندارد واحد که به کامپیوترها این اجازه را بدهد تا بتوانند براحتی با یکدیگر تبادل دیتا داشته باشند.

فارغ از هرگونه شرکت و برند مختلف، توافق کنند.در سال 1978، موسسه (ISO (International Standards Organization یک مدل شبکه بنام مدل (OSI (Open System interconnection را معرفی کرد.همانطور که گفته شد برای ارتباط دو کامپیوتر نیاز به الگویی هست که ایندو بتوانند حرف همدیگر را تحت آن الگو بفهمند. این زبان و قاعده مشترک یک استاندارد است که تحت نام OSI معرفی شده است. مدل OSI دارای 7 لایه بشرح زیر است :

• لایه Application یا کاربرد
  1. معرفی پروتکل های لایه هفتم
• لایه Presentation یا نمایش
  1. Encryption چیست و در ویندوز چگونه انجام میشود؟
  2. معرفی پروتکل های لایه ششم
• لایه Session یا نشست
  1. معرفی پروتکل های لایه پنجم
• لایه Transport یا انتقال
  1. معرفی پروتکل های لایه چهارم
• لایه Network یا شبکه
  1. ارتباطات Subnet چیست؟
  2. معرفی پروتکل های لایه سوم
• لایه پیوند داده یا Data Link
  1. معرفی پروتکل های لایه دوم
• لایه Physical یا فیزیکی
  1. معرفی پروتکل های لایه اول

در این پست با یکی از حملات لایه دوم ، تحت عنوان MAC Address Spoofing یا جعل MAC Address آشنا شده و روش مقابله با آن را یاد خواهیم گرفت. در این حمله مهاجم با تغییر MAC آدرس خود سعی می کند عملیات مورد نظرش را انجام دهد.به طور مثال به عکس زیر توجه کنید:

چگونه بازدید وب سایت را با طراحی وب بالا ببریم؟ طراحی وب چه تاثیری در بالا بردن بازدید وب سایت دارد؟ داشتن یک طراحی وب جذاب برای موفقیت یک سایت بسیار مهم است، زیرا 38 درصد از بازدیدکنندگان سایت را در صورتی که از نظر بصری جذاب نباشد، ترک می کنند. اگر به تازگی شروع به ایجاد سایت خود کرده اید، ممکن است دشوار باشد که بفهمید چه چیزی باعث حفظ یا دور کردن بازدیدکنندگان می شود. بنابراین، یادگیری در مورد بهترین شیوه های طراحی وب به شما نقطه شروعی برای تصمیم گیری استراتژیک و جلوگیری از اشتباهات طراحی می دهد.

در این مقاله، راهنمای کاملی در مورد بهترین روش‌ها ارائه می‌کنیم تا به شما کمک کند بازدیدکنندگان بیشتری جذب کنید و بهترین استفاده را از سایت خود ببرید. بهترین روش های طراحی وب سایت ، طراحی یک وب سایت جذاب نه تنها به توجه به زیبایی شناسی نیاز دارد، بلکه به تجربه کاربری نیز نیاز دارد ، عملکرد ضعیف باعث می شود 42 درصد از مردم یک وب سایت را ترک کنند. همچنین نرخ تبدیل را کاهش می دهد و نرخ پرش را افزایش می دهد و بر عملکرد و سئو سایت تأثیر می گذارد.

برای کمک به جلوگیری از این مشکلات، نگاهی عمیق به بهترین شیوه های طراحی وب بر اساس استاندارد های زیر خواهیم داشت : نام تجاری سلسله مراتب بصری ، جهت یابی کد نویسی ، دسترسی نام تجاری ، برند سازی نقش مهمی در طراحی وب ایفا می کند، زیرا ادراکات بازدیدکنندگان از سایت شما را شکل می دهد، به ایجاد اعتبار کمک می کند و مشتریان بالقوه را جذب می کند.

برای آسان‌تر کردن فرآیند، سه مرحله اصلی را برای اطمینان از برند سازی ثابت هنگام طراحی وب‌ سایت مرور می‌کنیم.

1. بهترین روش های طراحی وب سایت

هدف خود را بشناسید شناسایی مخاطبان خود به شما کمک می کند تا برند سایت را تنظیم کنید و طراحی آن را مطابق با آن سفارشی کنید. در اینجا چندین روش برای کمک به درک مخاطبان وجود دارد:

تحلیل مخاطب : در مورد جمعیت شناسی و روان شناختی مخاطبان خود تحقیق کنید. این شامل اطلاعاتی مانند محدوده سنی، جنسیت، موقعیت مکانی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، علایق و انتخاب سبک زندگی مخاطبان شما می شود. مصاحبه مشتری افرادی را که قبلاً محصول یا خدمات شما را خریده اند به مصاحبه دعوت کنید. علاوه بر ارائه بینش در مورد نوع فردی که آنها هستند و چرا محصول شما را انتخاب کرده اند، به تقویت ارتباط با مخاطبان شما نیز کمک می کند.تحلیل رقبا به وب سایت و پروفایل های رسانه های اجتماعی رقیب خود نگاهی بیندازید.

ببینید آنها چگونه برند خود را قرار می دهند و چه نوع محتوایی باعث ایجاد تعامل بیشتر می شود. نکته تخصصی اولین قدم در طراحی یک وب سایت جدید، شناخت هدف و مخاطبان سایت شماست. به عنوان مثال، اگر یک وب سایت تجارت الکترونیک برای فروش اسباب بازی های آموزشی ایجاد می کنید، مشخص کنید که مشتریان چه کسانی خواهند بود. ممکن است متوجه شوید که بازار هدف شما بیشتر مادرانی است که برای اولین بار فرزند به دنیا می آورند. بنابراین، می‌خواهید با استفاده از رنگ‌ها، فونت‌ها، تصاویر و طرح‌بندی مناسب در وب‌سایت خود، این مخاطبان را جذب کنید.

2. ایجاد پالت رنگی برای بازدید بیشتر وب سایت

یک پالت رنگ بسازید در حالی که انتخاب یک طرح رنگ برای سایت شما بصری به نظر می رسد، انجام آن به صورت استراتژیک عناصر ضروری را برجسته می کند، ادراک بازدید کنندگان شما را شکل می دهد و آنها را وادار به اقدام می کند. برندهایی که به طور مداوم از رنگ‌ های یکسان در مواد بازاریابی خود استفاده می‌کنند، نرخ شناسایی برند را تا 80 درصد بهبود می‌بخشند.

بیشتر بدانید : آموزش راه اندازی وب سایت بدون برنامه نویسی

بهترین روش های طراحی وب سایت برای ایجاد یک پالت رنگی جذاب عبارتند از : کاوش در تئوری رنگ قبل از ساختن یک پالت رنگ، خوب است بدانید که رنگ های خاص چه ارتباطی ممکن است داشته باشند. در مرحله بعد، انواع تم های رنگی مانند تک رنگ ، سه گانه ، مشابه و مکمل را بیاموزید تا ترکیب رنگ خوبی برای برند خود پیدا کنید. کنتراست را نادیده نگیرید استفاده از رنگ های بسیار متضاد خوانایی و دسترسی را بهبود می بخشد.

از قانون 60/30/10 پیروی کنید. یک رنگ اصلی را انتخاب کنید که 60٪ از سایت شما را تشکیل می دهد و یک رنگ ثانویه برای 30٪ . 10% نهایی باید از رنگ برجسته ای استفاده کند که یا متضاد یا مکمل رنگ اصلی باشد. رنگ های مکمل را اجرا کنید. در یک سایت پیمایش طولانی، استفاده از رنگ های مکمل مانند زرد و بنفش را برای تشخیص بخش ها در نظر بگیرید.به عنوان مثال، پالت رنگ در وب سایت Trevor Blount Pilates از سه رنگ اصلی تشکیل شده است ، کرم به عنوان اصلی، سیاه به عنوان رنگ ثانویه و قرمز به عنوان رنگ برجسته. این ترکیب یک طرح رنگی ساده و در عین حال هماهنگ ایجاد می کند و تمرکز را روی عنوان وب سایت و تصویر برجسته قرار می دهد. سایت Trevor Blount Pilates عنوان و تصویر قهرمان را در مرکز نمایش می دهد.

نکته تخصصی : من معمولا با یک رنگ اصلی شروع می کنم و بر اساس آن طرح های رنگی می سازم. اگر مبتدی هستید و یک پالت رنگ مشابه یا تک نگاری را انتخاب می کنید، انتخاب سایه های نزدیک ساده ترین راه است. با این حال، اگر می خواهید رنگ اصلی برجسته باشد، یک طرح رنگ سه گانه یا رنگ های مکمل را انتخاب کنید.در نهایت، رنگ های خنثی را اضافه کنید تا متعادل شود. برای رنگ های فونت، از استفاده کامل سیاه (000000#) خودداری کنید و به جای آن سایه کمی روشن تر انتخاب کنید. انجام این کار باعث کاهش خستگی چشم هنگام خواندن مطالب طولانی می شود.

بیشتر بدانید : اموزش ساخت فروشگاه و سایت پیشرفته

3. تایپوگرافی مناسب برای بازدید بیشتر وب سایت

تایپوگرافی یک سایت از سبک فونت، اندازه، ظاهر و ساختار تشکیل شده است. انتخاب تایپوگرافی وب سایت مناسب نه تنها زیبایی سایت را بهبود می بخشد، بلکه تجربه و دسترسی کاربر را نیز بهینه می کند. به عنوان مثال، برای انتقال پیام‌های جدی و اطلاعات مهم، سبک قلمی را انتخاب کنید که به اندازه فونت‌های سبک‌ دار حواس‌ تان را پرت نمی‌کند.

بهترین روش های دیگر طراحی وب برای بهبود تایپوگرافی سایت شما عبارتند از: تعداد سبک های فونت را محدود کنید. استفاده از سبک های زیاد باعث می شود سایت شما غیرحرفه ای به نظر برسد. چسبیدن به دو سبک فونت سازگار بصری و در عین حال قابل تشخیص برای حفظ ثبات بهتر است. از فونت های ایمن وب استفاده کنید. فونت های ایمن وب به احتمال زیاد به شکل مورد نظر در مرورگرها و دستگاه های مختلف ارائه می شوند و برند شما را ثابت نگه می دارند و خوانایی سایت را بهینه می کنند.

اندازه متن متناسب را تنظیم کنید یک قانون خوب این است که متن وب سایت خود را روی حداقل اندازه 16 پیکسل یا 12 POINT تنظیم کنید. برای آزمایش اندازه متن و پیش نمایش نحوه نمایش آنها در سایت، از ابزارهای آنلاین مانند Gridlover استفاده کنید. از 50 تا 75 کاراکتر در هر خط استفاده کنید. برای جلوگیری از خستگی و خستگی چشم، کاراکترهای بیشتری اضافه نکنید.

سلسله مراتب بصری چیدمان استراتژیک عناصر طراحی، بازدیدکنندگان را به بخش های مهم صفحه وب هدایت می کند. در اینجا چندین فاکتور برای ایجاد یک سلسله مراتب بصری واضح وجود دارد:

• تعادل نحوه توزیع : عناصر بصری توسط طراحان وب در صفحات سایت تعیین کننده تعادل آن است. هنگام تخصیص عناصر طراحی خود، مطمئن شوید که آن را به تناسب انجام دهید تا حس وحدت و جذابیت بصری ایجاد کنید. بخش‌های زیر محبوب‌ترین روش‌های طراحی را برای متعادل‌ تر کردن سایت شما پوشش می‌دهند.

• طراحی متقارن :طراحی متقارن با قرار دادن عناصر به طور مساوی در خط مرکزی صفحه تعادل ایجاد می کند. به عنوان مثال، اگر یک آیتم بصری سنگین در سمت راست دارید، باید یک مورد به همان اندازه سنگین را در سمت چپ اضافه کنید. این نوع طراحی بسیار محبوب است زیرا برای همه اندازه های صفحه نمایش مناسب است. وب سایت نمونه کارها Adham Dannaway یک نمونه عالی از طراحی متقارن است. همانطور که او کاریکاتور بزرگی از خود به عنوان نقطه کانونی می سازد، بلوک های متن از نظر اندازه و موقعیت یکدیگر را آینه می کنند. صفحه اصلی نمونه کارها Adham Dannaway طراحی نامتقارن از سوی دیگر، چیدمان اقلام در طراحی نامتقارن از خط مرکزی پیروی نمی کند. برای دستیابی به تعادل، طراحان رنگ ها و بافت ها را ترکیب می کنند یا چشم انداز را دستکاری می کنند. به عنوان مثال، اگر عنصر برجسته تری را در نزدیکی خط مرکزی قرار دهید، خوب است که عنصر کوچکتر را کمی دورتر از آن قرار دهید. ببینید مرسدس بنز چگونه یک عنصر بزرگتر را با یک بلوک نوشتاری کوچک تر متعادل می کند.

• طراحی موزاییک : بر خلاف دو نوع دیگر، طرح موزاییک باعث ایجاد احساس ناراحتی می شود. این چیدمان به طور کلی حرکت و عمل را نشان می دهد و با سبکی مدرن و پویا می تواند توجه را به خود جلب کند. وب سایت جانسون بنکس از شبکه های موزاییک مانند برای سازماندهی اطلاعات استفاده می کند.

• ترکیب : ترکیب به سازماندهی عناصر وب سایت برای دادن ساختار منسجم به سایت شما اشاره دارد. یک چارچوب پرکاربرد قانون یک سوم است. این روش با استفاده از شبکه‌ای از 9 کادر، یک طرح یا عکس را به یک سوم تقسیم می‌کند و دستورالعمل‌هایی را برای تراز کردن متن، تنظیم اشیا و به طور کلی چیدمان عناصر ارائه می‌کند. نمونه ای از این قانون در عمل صفحه فرود هاستینگر است که در آن عناصر به سه شبکه عمودی تقسیم می شوند. صفحه فرود هاستینگر، با نمایش متن "Hosting + Free Domain" در مرکز

• مقیاس : در طول فرآیند طراحی وب سایت، می توانید از مقیاس برای جلب توجه به جزئیات مهم استفاده کنید. در اینجا برخی از بهترین شیوه های طراحی وب برای استفاده از تفاوت اندازه به نفع خود آورده شده است: چوب با سه اندازه در حداکثر. اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ کافی است تا در عین داشتن سلسله مراتب وب سایت، تنوع را به شما بدهد. به طور کلی، اندازه ها از 14 پیکسل تا 16 پیکسل برای کپی متن، 18 پیکسل تا 22 پیکسل برای عنوان های فرعی و حداکثر تا 32 پیکسل برای عنوان ها متغیر است. عناصر مهم را بزرگ کنید حداکثر دو عنصر کلیدی را برای بزرگ‌ نمایی انتخاب کنید تا برجسته شوند. به عنوان مثال، وب سایت FluxAcademy با استفاده از یک فونت بزرگ بر روی کپی تأکید می کند. سایت فلوکس آکادمی متن بزرگی را در مرکز نمایش می دهد که می گوید "هنر و تجارت طراحی وب را بیاموزید"

• الگو: هنگام بازدید از یک وب سایت، افراد از الگوی مشاهده خاصی برای اسکن محتوا پیروی می کنند. بسته به نوع محتوا، عموماً از شکل حروف F و Z پیروی می کنند. طراحی صفحه‌ آرایی مطابق با این الگوها، جریان اطلاعات را هموار تر کرده و تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد. بیایید با جزئیات بیشتری به آنها نگاه کنیم. در الگوی Z، خوانندگان صفحه را از بالا سمت چپ به سمت راست بالا اسکن می کنند. سپس به صورت مورب به سمت چپ پایین و در سراسر صفحه به سمت راست پایین اسکن می کنند.

این الگو برای طراحی صفحات با حداقل کپی و عناصر طراحی، مانند صفحات فرود، ایده آل است. الگوی F در همین حال، این الگو از شکل "F" پیروی می کند - بازدیدکنندگان وب سایت محتوا را از بالا سمت چپ به سمت راست بالا اسکن می کنند و این روند را در خطوط زیر تکرار می کنند. بخش فناوری نیویورک تایمز از الگوی اسکن F پیروی می کند قرار دادن مهم ترین محتوا در بالا بهترین کار برای جذب بازدید کنندگان است زیرا اولین چیزی است که می بینند. این طرح‌بندی برای سایت‌های متنی مانند نیویورک تایمز مناسب است.

• فضای خالی : فضای خالی بین عناصر یک صفحه است. طراحان وب از آن برای شکستن متن، توجه به نکات خاص و ساده کردن تجربه کلی کاربر استفاده می کنند. می توانید از رنگ، بافت و حتی تصاویر به عنوان فضای خالی استفاده کنید. برخی از بهترین شیوه های طراحی وب برای استفاده از فضای خالی عبارتند از: از فضای خالی میکرو و ماکرو استفاده کنید. فضای خالی میکرو با قرار دادن فضای کافی بین کلمات و پاراگراف ها خوانایی را بهبود می بخشد. در همین حال، فضای سفید ماکرو عناصر بزرگ‌تری مانند لوگو یا سرفصل‌های وب‌سایت را احاطه می‌کند و باعث می‌شود طراحی سایت متعادل و کمتر به هم ریخته شود. فضای خالی بیش از حد باعث می شود سایت شما خالی به نظر برسد، در حالی که خیلی کم آن را به هم ریخته می کند.

بیشتر بدانید : دوره ها و اموزش های لازم برای ساخت وبسایت

• گروه بندی : بر اساس اصل مجاورت، افراد اقلام نزدیک به یکدیگر را متعلق به یک گروه می دانند. اگر موارد به اشتباه گروه بندی شوند، بازدیدکنندگان در درک ساختار سایت شما و اینکه توجه خود را به کجا معطوف کنند مشکل خواهند داشت. برای گروه بندی کارآمد، چند نکته وجود دارد که باید در نظر داشته باشید، مانند: آن را با فضای خالی ترکیب کنید. از فضا برای گروه بندی و جداسازی عناصر با توجه به عملکرد آنها استفاده کنید.عناصر اضافی را اضافه کنید. مرزها و پس زمینه ها به عنوان نشانه های بصری، متمایز یا گروه بندی عناصر عمل می کنند. فرم سفارش در وب‌ سایت آدیداس نمونه خوبی از این است که چگونه گروه‌بندی اطلاعات مرتبط مرتب‌ سازی اطلاعات را آسان‌تر می‌کند. فرم سفارش آدیداس که مکان‌هایی را برای آدرس حمل و نقل، گزینه‌های تحویل، جزئیات تماس و اعتبارنامه‌های ورود به سیستم نشان می‌دهد.

• بافت ها : بافت ها عناصر بصری شبیه یک سطح سه بعدی هستند که به طراحی شما تضاد می دهند. آنها ساختار سایت را تقویت می کنند، صفحات متن سنگین را خواناتر می کنند و لحن برند شما را مشخص می کنند.به عنوان مثال، وب‌ سایت آژانس بلک شیپ از بافت برای افزودن شخصیت و بعد به یک پس‌ زمینه جامد کسل‌ کننده استفاده می‌کند، عناصر را به هم گره می‌زند و طراحی وب‌سایت را اصلاح‌ تر می‌کند. آژانس بلک شیپ از یک فونت بزرگ برای عنوان سایت استفاده می کند که در مرکز قرار داده شده است. در اینجا چند روش طراحی وب وجود دارد که باید هنگام افزودن بافت به سایت خود در نظر بگیرید: سادگی را هدف بگیرید بافت بیش از حد می تواند بازدیدکنندگان را تحت تأثیر قرار دهد و توجه آنها را از محتوای شما منحرف کند. هدف آن را مشخص کنید. از بافت ها عمدا استفاده کنید، چه برای تقسیم بخش ها یا برجسته کردن تصاویر. متن را خوانا نگه دارید. بافت ها نباید مرکز توجه باشند یا اطلاعات مهم را تحت الشعاع قرار دهند.

• تصاویر : تصاویر و ویدیو های با کیفیت می توانند وب سایت شما را از نظر بصری جذاب کنند و بازدیدکنندگان را درگیر خود نگه دارند. هنگامی که آنها را به سایت خود اضافه می کنید، در اینجا بهترین روش های طراحی وب سایت وجود دارد که باید در نظر بگیرید: تصویر قهرمان را به نمایش بگذارید. تصویر قهرمان که در قسمت بالای صفحه نمایش داده می‌شود، اولین تصور را از برند شما ایجاد می‌کند و به ایجاد اعتماد بین بازدیدکنندگان کمک می‌کند. وب سایت Garoa یک تصویر قهرمان از یک زن و متن "در هر فصل پوست خود را درمان کنید" در مرکز ارائه شده است. از چرخ فلک ها با دقت استفاده کنید. چرخ فلک‌ هایی که طراحی ضعیفی دارند ممکن است باعث حواس‌ پرتی شوند، دسترسی را کاهش دهند، یا حتی شبیه تبلیغات شوند و بازدیدکنندگان را وادار کند تا محتوا را مرور کنند. بنابراین، هر اسلاید را ساده و مرتبط نگه دارید و به بازدیدکنندگان اجازه دهید تا جریان خود را کنترل کنند. تصاویر و ویدیوهای واکنش گرا اضافه کنید. طراحی واکنش گرا تضمین می کند که تصاویر بدون توجه به اندازه صفحه نمایش یا دستگاه به درستی نمایش داده می شوند. علاوه بر این، مطمئن شوید که همه تصاویر را بهینه کنید تا سریعتر بارگذاری شوند. به فرمت های تصویر دقت کنید. انتخاب فرمت های تصویر صحیح می تواند به بهبود عملکرد سایت و تجربه کاربری شما کمک کند. جهت یابی یکی دیگر از جنبه های مهم این است که اطمینان حاصل شود که بازدید کنندگان می توانند به طور یکپارچه در سایت شما حرکت کنند و اطلاعات مهم را پیدا کنند.

در بخش‌های بعدی، بهترین شیوه‌های طراحی وب برای عناصر ناوبری را مورد بحث قرار خواهیم داد.

1. یک منوی بصری ایجاد کنید به عنوان عنصر ناوبری اولیه که بازدیدکنندگان با آن تعامل دارند، هدف طراحان ایجاد منوهای بصری و ساده است که تجربه کاربری روان را تضمین می کند. برخی از رویکردهای محبوب برای طراحی منوی ناوبری عبارتند از: منوی افقی این منوی پیمایش در بالای یک سایت به عنوان یک نوار افقی ظاهر می شود که صفحات وب اصلی را فهرست می کند. بیشتر وب‌ سایت‌ها از این منوی پیمایش برای نمایش بخش‌ هایی استفاده می‌کنند که بازدید کنندگان انتظار دارند پیدا کنند، مانند «درباره»، «مخاطبین»، «محصولات» و «قیمت». از طرف دیگر، می‌توانید دسته‌های خاصی را فهرست کنید تا محتوای مهم را برجسته کنید

بیشتر بدانید : هاست چیست؟

وب سایت Wozber از منوی افقی برای فهرست کردن محصولات و خدمات خود استفاده می کند. منوی نوار کناری عمودیاین نوع پیمایش منو دارای یک نوار کناری حاوی لیستی از پیوندها به صفحات خاص است. به عنوان مثال، رستوران Arbor از منوی نوار کناری عمودی قابل پیمایش با اطلاعات مربوط به رستوران، منوها ، رویدادها و گزینه‌های رزرو استفاده می‌کند. وب سایت رستوران آربور از منوی عمودی نوار کناری استفاده می کند. منوی کشویی همه صفحات موجود را پس از کلیک کردن یا نگه داشتن ماوس روی آن توسط کاربران لیست می کند. معمولاً توسط خرده‌ فروشان آنلاین استفاده می‌شود، این نوع منو برای وب‌ سایت‌هایی با صفحات زیاد مناسب است، زیرا در عین حال دسترسی آسان را کاهش می‌دهد.

بیایید وب سایت H&M را به عنوان مثال در نظر بگیریم. از آنجایی که دسته بندی لباس های مختلفی را ارائه می دهد، از یک نوار ناوبری سطح بالا برای نمایش موارد عمومی تر استفاده می کند. هنگامی که بازدیدکنندگان روی بخش‌های خاصی کلیک می‌کنند یا نشان می‌دهند، یک منوی کشویی حاوی فهرستی از دسته‌های خاص‌تر ظاهر می‌شود. منوی کشویی H&M که جزئیات مربوط به دسته بچه ها را نشان می دهد.

منوی همبرگر ، این نوع منو به صورت یک نماد سه خطی ظاهر می شود. هنگامی که بازدیدکنندگان روی آن کلیک می کنند، یک منوی کشویی یا نوار کناری نمایش داده می شود تا پیوندها را نشان دهد. منوی همبرگر یک گزینه عالی برای سایت های موبایل است زیرا از فضای صفحه نمایش کمتری استفاده می کند. علاوه بر این، نماد به طور گسترده شناخته شده آن یک رابط بصری ایجاد می کند. Google Maps یک برنامه محبوب است که از این نوع منوی ناوبری استفاده می کند. منوی همبرگر در Google Maps

2. CTA ها و دکمه ها را به صورت استراتژیک قرار دهید عملکرد اصلی یک فراخوان برای اقدام (CTA) این است که بازدید کنندگان را به انجام اقدامات و صرف زمان بیشتری در وب سایت شما سوق دهد. خواه یک متن، تصویر یا دکمه باشد، باید آن را در جایی قرار دهید که به راحتی برای بازدیدکنندگان قابل مشاهده باشد. نکته تخصصی برای ایجاد یک CTA متقاعد کننده، از کلمات ساده، قابل درک و کاربردی استفاده کنید، مانند «شروع به کار»، «بیشتر بدانید» و «افزودن به سبد خرید».

با انتخاب رنگ متضاد و استفاده از آن برای سایر عناصر قابل کلیک، CTA خود را از بقیه مطالب متمایز کنید.در نهایت، از فضای خالی برای هدایت چشم بازدیدکنندگان استفاده کنید و CTA را به صورت استراتژیک برای جلب توجه قرار دهید. علاوه بر این، در نظر بگیرید که چقدر تلاش می شود تا روی دکمه CTA کلیک کنید، به خصوص در دستگاه های تلفن همراه. مقایسه قرارگیری خوب و بد یک دکمه CTA : وب سایت نتفلیکس نمونه خوبی از بهترین شیوه های طراحی وب است. به عنوان مثال، دکمه‌های «شروع به کار» و «ورود به سیستم» از کنتراست رنگ، مقیاس و فضای خالی برای جلب توجه بازدیدکنندگان استفاده می‌کنند. صفحه فرود نتفلیکس. نامحدود فیلم، برنامه های تلویزیونی، و بیشتر.

3. یک پاورقی اضافه کنید : اغلب، بازدیدکنندگان به پایین صفحه پیمایش می کنند و انتظار دارند اطلاعاتی مانند جزئیات تماس، مشخصات شرکت، پیوندهای رسانه های اجتماعی و محصولات یا خدمات اضافی ارائه شده را بیابند. عناصری که باید در پاورقی بگنجانید به اهداف سایت شما بستگی دارد، اما در مجموع، برای شفاف و موثر نگه داشتن آن، بهترین شیوه های طراحی وب را دنبال کنید: از زبان واضح استفاده کنید. از عبارات مبهم اجتناب کنید تا بازدید کنندگان بدانند قبل از کلیک بر روی یک پیوند چه انتظاری دارند. محتوا را به دسته ها تقسیم کنید.

بیشتر بدانید : تفاوت هاست و دومین در چیست؟

صفحاتی را که می خواهید اضافه کنید تعریف کنید و آنها را گروه بندی کنید تا مکان یابی محتوا آسان تر شود. طراحی آن را ساده و سازگار نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که خوانا است و برندسازی ثابت را حفظ کنید. لینک های خراب را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که همه پیوندها بازدیدکنندگان را به محتوای مناسب هدایت می کنند. وب سایت BrainBox AI یک نمونه عالی از یک پاورقی واضح و موثر دارد. با طراحی مینیمالیستی، پاورقی آن به محتوایی که در منوی اصلی موجود نیست، مانند صفحات مشاغل، شرکا و مقالات، پیوند می‌دهد. علاوه بر پیوندهای ناوبری، بازدیدکنندگان را نیز دعوت می کند تا در خبرنامه خود ثبت نام کنند. بخش پاورقی BrainBox AI فرم ثبت نام در خبرنامه، منوی پیمایش عمودی و پیوندهای رسانه های اجتماعی را نشان می دهد.کد نویسی هنگامی که یک طراحی خوب ساختار یافته و از نظر بصری دلپذیر دارید، گام بعدی این است که مطمئن شوید سایت شما در موتورهای جستجو قابل کشف است، بازدید آن ایمن است و به خوبی اجرا می شود.

در بخش‌های بعدی، چندین استاندارد کد نویسی را پوشش خواهیم داد که به شما در انجام این کار کمک می‌کند، از جمله SEO، رویکرد اول موبایل، امنیت سایت و عملکرد.

• 1. سئو را تقویت کنید: بهینه سازی موتورهای جستجو (SEO) در هر استراتژی بازاریابی دیجیتال بسیار مهم است. این به بهبود رتبه سایت شما در نتایج موتورهای جستجو، جذب بازدیدکنندگان بیشتر و افزایش تبدیل کمک می کند. شما می توانید سئوی سایت خود را با رعایت نکات آزمایش شده و آزمایش شده سئو وردپرس افزایش دهید. به خاطر داشته باشید که بیشتر توصیه‌ها برای سایت‌های غیر وردپرس نیز قابل اجرا هستند، مانند : توضیحات متا با کیفیت بنویسید. یک توضیح جذاب، بازدیدکنندگان را تشویق می کند تا روی آن کلیک کنند و ترافیک ارگانیک بیشتری را به سایت شما بیاورند. متن های جایگزین را اضافه کنید توصیف تصاویرتان با متن جایگزین، دسترسی افرادی را که از صفحه‌خوان‌ها استفاده می‌کنند، بهبود می‌بخشد و به موتورهای جستجو مانند Google کمک می‌کند محتوای شما را درک کنند.ساختار URL را بهینه کنید. برای کمک به موتورهای جستجو در یافتن و درک بهتر محتوای سایت شما، کلمه کلیدی تمرکز را در URL خود قرار دهید. علاوه بر این، اجرای استانداردهای کدنویسی زیر سئوی سایت شما را نیز بهبود می بخشد.

• 2. از یک رویکرد موبایل اول استفاده کنید : 50 درصد از ترافیک ارگانیک از دستگاه های تلفن همراه می آید، بنابراین مطمئن شوید که سایت شما برای موبایل مناسب است. با رویکرد اول موبایل، طراحان سایت موبایل را قبل از رفتن به نسخه دسکتاپ ایجاد می کنند. در حالی که یکپارچه سازی یک طراحی واکنش گرا گزینه خوبی است، استفاده از این رویکرد به شما مزیتی می دهد. شروع با تلفن همراه و رفتن به صفحه نمایش های بزرگتر بسیار ساده تر خواهد بود، زیرا نیازی به حذف عناصر یا بازسازی کل طرح برای جا دادن صفحه نمایش های کوچکتر نخواهد بود. در اینجا چندین بهترین روش طراحی وب برای طراحی یک وب سایت سازگار با موبایل آورده شده است: اول محتوا را قرار دهید قبل از افزودن عناصر دیگر، محتوای مهم را اولویت بندی کنید تا بازدیدکنندگان بتوانند به راحتی آنچه را که به دنبال آن هستند پیدا کنند. ناوبری را بصری کنید. از یک منوی بصری مانند دکمه همبرگر استفاده کنید زیرا بازدیدکنندگان به طور کلی با آن آشنا هستند و فضای زیادی را اشغال نمی کند. همچنین، یک نوار جستجو اضافه کنید تا یافتن مطالب دیگر آسان شود. پاپ آپ های مخرب را کاهش دهید. در تلفن همراه، بازدیدکنندگان ممکن است به طور تصادفی روی یک پنجره بازشو کلیک کنند و در هنگام تلاش برای بستن آن، تجربه کاربری ناخوشایندی ایجاد کند. سایت خود را تست کنید برای بررسی اینکه آیا سایت شما برای موبایل مناسب است یا خیر، از تست دوستدار موبایل گوگل یا ابزارهای دیگر استفاده کنید.وب سایت پاسخگوی تلفن همراه HubSpot یک نمونه عالی از این رویکرد است، با متنی آسان برای خواندن، منوی همبرگر، و نوار جستجو برای اطمینان از ناوبری روان.

بیشتر بدانید : استفاده از هاست یا سرور ؟

• 3. سایت را ایمن نگه دارید : ایمن سازی وب سایت شما برای ایجاد اعتبار و جلوگیری از ضررهای مالی و داده ها ضروری است. حتی اگر از یک پلت فرم امن مانند وردپرس استفاده می کنید، اجرای اقدامات امنیتی اضافی وب سایت به جلوگیری از تهدیدات سایبری کمک می کند. گواهی SSL دریافت کنید. با گواهی SSL، انتقال داده ها بین سایت و بازدیدکنندگان آن رمزگذاری می شود تا از دسترسی کاربران غیرمجاز جلوگیری شود. این به محافظت از داده‌های بازدیدکنندگان کمک می‌کند، به‌ ویژه اگر سایت شما از آن‌ها بخواهد اطلاعات حساسی را ارسال کنند. از اعتبار ورود خود محافظت کنید. رمزهای عبور قوی ایجاد کنید و مرتباً آنها را به روز کنید. با استفاده از مدیریت رمز عبور مانند Password و فعال کردن احراز هویت دو مرحله ای، اعتبار خود را ایمن نگه دارید. نرم افزار ضد بدافزار نصب کنید. به طور منظم کل سایت خود را برای بدافزار اسکن کنید.یک میزبان وب امن انتخاب کنید. انتخاب یک پلتفرم میزبانی قابل اعتماد مانند هاستینگر، امنیت سایت شما را با گواهینامه های رایگان SSL و ویژگی های امنیتی سرور تقویت می کند.

• 4. بهینه سازی عملکرد سایت : اگر فرآیند بارگذاری بیش از 3 ثانیه طول بکشد، 40 درصد از بازدیدکنندگان سایت را ترک خواهند کرد. از این رو، بهینه سازی عملکرد سایت شما باید در اولویت باشد. برای شروع، سرعت سایت خود را با ابزارهایی مانند GTmetrix بررسی کنید تا مشکلات را شناسایی کرده و پیشنهاداتی برای رفع آنها دریافت کنید. وب سایت شما چقدر سریع بارگذاری می شود؟ با GTmetrix آشنا شوید. همچنین هنگام بهینه سازی وب سایت به این نکات توجه کنید: فعال کردن کش مرورگر ، کش کردن محتوا را در حافظه محلی ذخیره می کند، بنابراین مرورگرها نیازی به بازیابی فایل های سایت شما از سرور ندارند و سرعت بارگذاری را بهبود می بخشد. کد خود را کوچک کنید کاراکترها و خطوط غیر ضروری را از فایل های HTML، CSS و جاوا اسکریپت خود حذف کنید. یک شبکه تحویل محتوا (CDN) راه اندازی کنید. انتخاب یک برنامه میزبانی وب با CDN یک راه مناسب برای بهبود سرعت سایت است، زیرا محتوای ثابت را از نزدیکترین سرور به بازدیدکنندگان سایت ارائه می دهد.

• 5. طراحی برای دسترسی : دسترسی به وب یکی دیگر از جنبه های مهم طراحی وب است که به افراد دارای معلولیت کمک می کند تا به راحتی به محتوای شما دسترسی داشته باشند. هنگام طراحی برای دسترسی به وب، از استانداردهای دسترسی W3C مانند اضافه کردن متن های جایگزین و توجه به کنتراست رنگ سایت خود پیروی کنید. برای پیمایش بهتر، پیوندهای قابل دسترسی با صفحه کلید ایجاد کنید. در نهایت، از ابزارهای تست تایید شده توسط Web Accessibility Initiative استفاده کنید تا بررسی کنید که آیا وب سایت شما با استانداردهای دسترسی W3C مطابقت دارد یا خیر. پیاده‌ سازی ویژگی‌های دسترس‌ پذیری تجربه کاربر را بهبود می‌بخشد، ترافیک ارگانیک بیشتری را به ارمغان می‌ آورد و سئوی سایت شما را افزایش می‌دهد. نکته تخصصی در آخرین مرحله از فرآیند طراحی وب سایت خود، خوب است که طراحی وب خود را ارزیابی کنید. در نظر بگیرید که آیا هدف خود را برآورده می کند و آیا بازدیدکنندگان می توانند به راحتی محتوا را اسکن و پیمایش کنند. برای انجام این کار، می توانید از یک نقشه حرارتی آنلاین مانند نقشه حرارتی هوش مصنوعی Zyro یا یک ابزار تست قابلیت استفاده سریع مانند Maze استفاده کنید.نتیجه طراحی وب سایت مستلزم آزمون و خطای زیادی است.

با این حال، دانستن بهترین روش‌های طراحی وب به شما یک پایه محکم در هنگام تصمیم‌گیری در مورد طراحی می‌دهد. در این مقاله، تمام آنچه را که باید در مورد طراحی یک وب سایت جذاب بر اساس استانداردهای طراحی وب و اصول UI/UX بدانید، پوشش داده ایم. به خاطر داشته باشید که هیچ راه درستی برای طراحی یک وب سایت وجود ندارد – چیزی که برای یک سایت مناسب است ممکن است برای سایت دیگر کارایی نداشته باشد. جنبه کلیدی که باید به خاطر بسپارید اولویت بندی ثبات، دسترسی و تجربه کاربر است. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد.